Biografie Jef Blancke

 

 

Jef Blancke (Anderlecht, 1945) begon zich pas op latere leeftijd bezig te houden met de schone kunsten. Tegelijkertijd begon hij én te schrijven én te schilderen.

In 1993 verscheen zijn eerste roman Blokje om (uitgeverij Houtekiet)

Zijn roman Holleweg verscheen in 2000 (uitgeverij Atlas.)

 

Hij illustreerde de volgende jeugdboeken:

-          Lygia Bojunga Nunes Mijn vriend de schilder, uitgeverij Houtekiet, 1996

(De illustraties werden geselecteerd voor de tentoonstelling “Giganti fiamminghi” Bologna 1998)

-          Ben Reynders (red.) Je ogen spreken, uitgeverij P., 1996

 

Hij schildert. 

In zijn eerste periode zijn Cobra, de Duitse expressionisten en Ensor nooit ver weg. ‘Ecce homo.

Met acryl, krijtpastels, houtskool en fixatief op canvas schildert hij een lange stoet van dromers en tobbers, saters en zielenpoten.

In 2005 verscheen Jef, (uitgeverij P): een overzicht van zijn werk, met teksten van André Sollie.

Het bleek het eindpunt van een stijlperiode.

 

Zijn nieuw realisme mondde uit in een “portrettengalerij van de mensheid”.

Wie goed kijkt weet meteen dat hij hen eerder heeft ontmoet: op straat, in troebele dromen of gewoon in de spiegel

Mannen met ogen vol dagdromen over hervonden mannelijkheid. Mislukte artiesten.  Iklozen. Zonen die strenge vaders spelen. Moeders op de vlucht voor hun zonen. Zonen op de vlucht voor hun moeders. Wezen op zoek naar  nieuwe moeders en vaders. Van op het canvas schreeuwen ze om identiteit. Aandacht. Liefde!

 

In september 2008 verscheen het kunstboek Mensen, uitgeverij P, met gedichten van Lief Vleugels.

Hun eenzaamheid kreeg een stem.

 

Sinds kort maakt Jef Blancke ook portretten van mensen uit zijn omgeving.

In (H)ART van 21.10.2010 schrijft Marc Ruyters:

“Blancke weet de ziel van die geportretteerden in sommige werken feilloos en fundamenteel te vatten, in hun oogopslag, een gebaar, een houding. Hij is een gevoelig observator met veel mensenkennis die, mee dank zij de snelle verbetering van zijn techniek, als een ‘ervaren gids’ feilloos zijn kleine en grote omgeving portretteert.”

 

Hij stelde o.a. tentoon in Antwerpen (Bourlahuis, 2000; Art et Vie, 2003, 2004 en 2005 &  Het Vijfde Huis, 2010); in Schellebelle (Arte Libro, 2006); Nieuwenrode (De Oude Pastorie, 2009) en in diverse bibliotheken en culturele centra.