Met toeters en bellen: een artistiek samenwerkingsproject met circus in de hoofdrol
Het Hannah-huis toont in april en mei 2009 kunst gemaakt door twee creatieve ateliers. Het wordt een verzameling van ernstige circusdirecteurs, lachende clowns en stoere dompteurs. Op papier en canvas tekenen mensen uit Maastricht en Leuven een circuswereld die lacht en huilt. We vergeten de leeuwen en krokodillen niet die er met hun huid uit papier-maché heel gevaarlijk en vooral kleurrijk uitzien. Een van de Leuvenaars borduurde de circusfiguren op doek: een verzameling circusartiesten en dieren in minuscule kruissteek.
Paul de Win , een veelzijdige professionele kunstenaar uit Maastricht werkt mee aan deze tentoonstelling en toont circusartiesten in klei die juist over de haag of over de muur kunnen kijken.
Het is een feest voor het oog en hartverwarmend als men weet dat de makers hun winst afstaan aan het Palestijnse kindercircus. Daar proberen jonge, enthousiaste mensen een tegengewicht te bieden voor het geweld en de armoede waarin kinderen elke dag opgroeien. Kinderen leren er zich uitdrukken met respect voor elkaar, ze leren er spelen maar ze leren er ook discipline en circusacts tot in de puntjes afwerken. Daardoor groeit hun zelfvertrouwen en zijn ze sterker om niet verleid te worden tot het gebruik van geweld. Ouders kunnen er trots zijn op de kunde van hun kinderen en voor veel van de circusleerlingen is het een eerste maal dat ze buiten de prikkeldraad en de muren van hun dorpen en steden komen.
Het Hannah-huis in Herent: een ontmoetingsruimte rond kunst
Bij de regelmatige bezoekers van het Hannah-huis behoort de groep van Pastya uit Leuven. Pastya is een v.z.w. die zorg wil dragen voor psychisch kwetsbare mensen. Er is een aanbod van “Beschut Wonen en van Psychiatrische Zorg in de Thuissituatie”. Twee jaar geleden werd het aanbod uitgebreid met een ontmoetingsruimte en een aanbod van wekelijkse activiteiten zoals o.a. het artistieke atelier. Dit atelier is oorspronkelijk ontstaan vanuit een persoonlijk initiatief dat ondersteund werd door sympathisanten en later mee opgenomen werd binnen het aanbod van de ontmoetingsactiviteiten. Het atelier bevindt zich in een lokaal van het klooster van de Dominicanen in Leuven. Elke bezoeker kan er op eigen tempo werken en anderen ontmoeten. De gemeenschappelijke interesse voor kunst en creativiteit geeft de mogelijkheid tot uitwisseling op verschillende domeinen van het menselijk bestaan.
Voor de tentoonstelling “Met toeters en bellen” wordt samengewerkt met “Ut Glaashoes” in Maastricht, een creatief atelier van de groep Radar waar mensen met een mentale beperking dag in dag uit kunst maken die mag gezien worden.
De keuze van het thema “circus”
Ut Glaashoes had het thema “circus” al lang op de agenda staan voor de ateliers in 2008 en 2009. Circus is een thema dat zeer inspirerend is: het laat toe om met verscheidene artistieke disciplines creatief te werken. Men kan tekenen, schilderen, fotograferen, werken met klei en papier maché, in polyester enz.
Circus is bij uitstek spel en levensvreugde. Het doel van beide creatieve ateliers is ook om deelnemers kansen te geven tot groei en positieve ervaringen. Humor vormt ook een middel om de eigen beperking te relativeren en te accepteren. Als men met zichzelf kan lachen of glimlachen is het leven veel meer genietbaar.
Circus is ook een uitdaging van de fysieke en mentale behendigheid en soepelheid. Circusacts zijn in se grensverleggend. Circus als inspiratie biedt dezelfde open mogelijkheden. Circus is durven. In een circus mag iedereen proberen zo goed mogelijk te zijn in zijn of haar specialiteit. En de clown krijgt meer applaus dan de directeur.
Een engagement voor een ander
Waarom echter met 2 laagdrempelige initiatieven een ander “goed doel” steunen? Wat België betreft moeten deze initiatieven dikwijls zelf overleven met weinig of geen middelen. Toch is het belangrijk dat juist deze groepen zich mee kunnen inzetten voor maatschappelijke projecten. Het biedt kansen tot participatie, waardering en kan leiden tot een betere integratie in de doorsnee samenleving. Kunnen geven is een rijkdom die iedereen mag leren ervaren.
Het voorstel om het Palestijnse kindercircus te steunen leunt aan bij de initiatieven die Anita Huybens nam. Met haar stoelenactie steunde ook zij de Palestijnse circusschool voor kinderen.
De circusschool: emotie en beheersing
De Palestijnse circusschool is gegroeid uit de zorg om kinderen een andere belangstelling te geven dan verdriet of geweld. Door het isolement, de wanhoop van de oudere generatie en het geweld over en weer groeit er een generatie gefrustreerde jonge mensen waarvoor geweld de enige expressievorm wordt.
Met de circusschool wil men kinderen de kans geven te spelen, zich uit te drukken acts te perfectioneren, en samen te werken, ook tussen jongens en meisjes. Men wil ouders de gelegenheid bieden om trots te zijn op hun kinderen Het is een leerschool voor het uitdrukken van emoties waarbij een alternatief geboden wordt voor agressie en allesoverheersende angst. Frustraties kwijt kunnen, zonder naar geweld te grijpen, vraagt echter een veilige omgeving en degelijke begeleiding.
De circusschool trekt rond, voorlopig alleen op de Westelijke Jordaanoever. Daarvoor is vervoer nodig en omwille van de continuïteit moeten er ook enkele betaalde trainers zijn die zowel ouders als kinderen motiveren en begeleiden.
Met de tentoonstelling "Met toeters en bellen" willen we daar graag een bijdrage aan leveren.
Meer info
Hannah v.z.w.
Mechelsesteenweg 361
3020 Herent
tel. 016 23 85 74
e-mail: hannah@hannah.be
web : www.hannah.be